-
1 promieniotwórczy
promieniotwórczy [prɔmjɛɲɔtfurʧ̑ɨ] adjsubstancje promieniotwórcze radioaktive Substanzen fPlrozpad \promieniotwórczy radioaktiver Zerfall m
См. также в других словарях:
substancja — ż I, DCMs. substancjacji; lm D. substancjacji (substancjacyj) 1. «jednorodna materia o ściśle określonym składzie chemicznym, odznaczająca się charakterystycznymi właściwościami chemicznymi i fizycznymi» Substancje białkowe, tłuszczowe.… … Słownik języka polskiego
odpad — m IV, D. u, Ms. odpadadzie; lm M. y częściej w lm «części surowca, resztki pozostające, odpadające przy produkowaniu czegoś, często zużywane jako surowiec do produkcji ubocznej» Odpady blachy, drewna. Odpady produkcyjne (użytkowe, nieużytkowe). ∆ … Słownik języka polskiego
promieniotwórczy — chem. fiz. «związany ze zjawiskiem samorzutnej emisji promieni korpuskularnych oraz elektromagnetycznych z jąder atomów niektórych pierwiastków; radioaktywny» ∆ Pierwiastki, ciała, substancje promieniotwórcze «pierwiastki, ciała, substancje… … Słownik języka polskiego
bojowy — bojowywi 1. «związany z walką zbrojną, przeznaczony do niej; wojskowy, wojenny, bitewny» Akcja bojowa. Oddziały bojowe. Samoloty bojowe. Szyk bojowy. Pogotowie bojowe. ∆ Organizacja bojowa «organizacja polityczna, zwykle konspiracyjna, prowadząca … Słownik języka polskiego
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego